Maunganidze betekent ‘degene die bij elkaar brengt’. Virginia Kadzunge, een dame van 73 jaar zet zich in voor kinderen die via Sociale Zaken bij haar gebracht worden. Samen met anderen zorgt zij voor ongeveer 14 kinderen, dit kan variëren. Zij huren daarvoor een huis in Seke, een township van Chitungwiza, een ‘slaapstad. Mensen wonen daar maar werken vooral in het nabijgelegen Harare. Chitungwiza is een armoedige stad van zo’n 400.000 inwoners, ongeveer 30 km ten zuiden van Harare. Veel mensen wonen ongeregistreerd in krottenwijken.

Het weeshuis is officieel geregistreerd bij de Zimbabwse overheid onder no. 206. Zij zorgen voor kinderen die hen toegewezen worden door het Ministerie van Sociale Zaken (Department of Social Welfare), die bij hen ‘gedropt’worden door het grote Chitingwize ziekenhuis of door de politie met wie zij nauw samenwerken. Het gaat om kinderen die slachtoffer zijn van misbruik, (geweld, seksueel geweld), verwaarloosde kinderen, enkelvoudig of dubbele wezen, HIV positieve kinderen, in de steek gelaten kinderen, straatkinderen etc. De leeftijd varieert van baby’s tot 18 jaar oud, jongens en meisjes.

Het weeshuis probeert hen te ondersteunen door hen een dak boven het hoofd te bieden. Ze geven ze kleren, eten en proberen ze (weer) op school te krijgen. Ze geven hen medische en psycho-sociale hulp en proberen, zo goed als het kan,  als hun ‘ouders’ te fungeren.

Inkomsten krijgen ze van lokale kerken en giften van individuen maar vanwege de voortdurende en heel erge crisis waar Zimbabwe in verkeert, beginnen die bronnen steeds minder te worden en ze raken nu in ernstige problemen.

Stichting Chengetai Children vraagt aandacht voor deze kinderen in het kinderweeshuis. Iedere gift is welkom waardoor het weeshuis open kan blijven. Dan houden deze kinderen een dak boven hun hoofd, hebben ze een slaapplek, krijgen ze eten en de juiste zorg en scholing zodat ze een toekomst hebben.